Monday, September 5, 2011

කමක් නෑ ඉතින්, මල්ලිගෙනේ.... | යාළු කථා


ඒ දවස්වල අපි අතර (අපේ යාළුවෝ කට්ටිය අතර) ජනප්‍රිය වෙච්චි කථාවක් තිබ්බා "හලංගොඩ බස් එක" කියලා. අ‍පි මොකක් හරි වැඩකට සෙට් වෙන වෙලාවකට, අදාල නොවෙන අපි අකමැති පුද්ගලයෙක් හිටියොත් කරන්නේ එයාව හලංගොඩ බස් එකට නංගවන එක තමයි. කොටින්ම කියනවානම් එයාව හලන එක..... මොකද සමහර වෙලාවට ඔය අනවශ්‍ය මිතුරු ඇසුර නිසා විඳවන්න වෙන්නේ අපිටමයි...


ඔන්න ඉතින් එක දවසක් අපේ යාළුවෝ දෙන්නෙක් වෙන සේනයි, බංඩාරයි පොඩි පහේ වැඩකට සෙට් වුනා. ( වෙන මොකද්ද ඉතින් අමරස සිංහ මාර්ක් බීර පානයට තමයි ) අසනීප වෙච්ච කොම්පියුටර් කෑල්ලක් අටවලා දීපු ප්‍රීතියට ඒකේ අයිතිකාරයා බංඩාරට පොඩි ගතමන්ට් එකක් දීලා, දැන් ඒකෙන් පොඩි පහේ වඩේ 10 යි බීර 02 යි අරගෙන පාර්ටියට සෙට් වෙන්ඩ එනකොට... අපේ සේනගේ අයියා (මහප්පගේ පුතා) මූණටම සෙට් වෙලා... හැබැයි ඉතින් බුවා ටිකක් විතර කන බොන කේස් වලට වාත පොරක් සහ තියෙන්නෙත් දෙකයි හින්දා මුන් දෙන්න කරේ මොකක් හරි බොරුවක් දාලා අයියා කාරයව හලංගොඩ බස් එකට නංගවපු එක..


ඔන්න ඉතින් ආපු බාධකත් සාර්ථකව අයින් කර ගෙන දෙන්නත් එක්ක ගෙවල් ගාව තියෙන පිට්ටනියක් අයිනේ තිබ්බ "ප්‍රජාශාලාවක්" ඇතුලට වෙලා හිමීට හිමීට වැඩේ කරගෙන ගියා. (ප්‍රජාශාලා තියෙන්නේ ඉතින් ඕකට නොවැ) කොහොමින් කො‍හොමහරි වඩේත් ඉවරයි බඩුත් ඉවරයි මට්ටමට ආවාම අපේ සේනට ආවා පොඩි පහේ උවමනාවක් ..... බීර බිව්වාම කොහොමත් ටිකක් වැඩියෙන් මේක වෙනවළුනේ (මම නම් දන්නේ නෑ ඕං, මම අහලා තියෙනවා.....) ඉතින් මේ යෝධයා ප්‍රජා ශාලවේ මුල්ලකටම ඔය වැඩේ කොරන්ඩ යද්දි බංඩාර ඕකට විරුද්ධ වෙලා ( අන්න වැදගත් මිනිස්සු )
පස්සේ වෙන තැනක් නැති හින්දා, අර හිස් වෙච්ච එක බෝතලයක් පාවිච්චි කරලා තියෙනවා ඔය වැඩේට. ඉතින් ඔය වැඩේත් ඉවර වෙලා දෙන්නත් එක්ක පොඩි කයියක් දාගෙන ඉන්කොට අර කලින් හලංගොඩ යවපු අයියා කාරයා ඔන්න ඔතනින් යන ගමන් මුන් දෙන්නව දැකලා ඇතුලට ඇවිල්ලා. ආපු ගමන් අයියා දැක්කේ බිම තිබ්බ බෝතල් දෙක. අයියට තේරුනා මුන් දෙන්නා එයාට හොරෙන් තමයි සෙට් වෙන්න ගියේ කියලා....
" අඩෝ උඹලා මාව හලලා බොන්ඩ නේද හැදුවේ හිටපල්ලා උඹලට" කියලා පැනපු ගමන් බොතලේ කටේ තියාගෙනම බොන්ඩ ගත්තළු, උගුරක් දෙකක් විතර බොනකොට මෑන්ට රහේ වෙනස තේරිලා, බීපු ඔක්කොම ආපහු දාලා.... " කවුද යකෝ මේකට *** කරපු #$%#$% පුතා " කියලා අහලා.


සීන් එකට අපේ දෙන්නට නවත්ත ගන්න බැරිව හිනා....




ප/ලි : දැන් ඉතින් ඔය සිද්ධිය අපි ඉඳලා හිටලා පොරට මතක් කරන කොට පොර කියනවා...


"කමක් නෑ ඉතින්, මල්ලිගේ ** නේ....."

(කථාව සීයට දෙසීයක් ඇත්ත වන මුත් නම් 02 නම් පට්ටම පට්ටපල් බොරුය, කලින් කථාවක ලඟින් යන නමක් දමා අතේම මාට්ටු වූ නිසා එසේ කරන ලදී)

Sunday, September 4, 2011

වෙඩිතියන්න එපෝ..........| මටමයි වෙන්නේ


මේ සිද්ධිය වෙන කාලේ ගොඩක් දුරට කොටි කලබල තිබ්බ කාලයක්. මම සේවය කරන ප්‍රදේශයෙත් සෑහෙන බරපතල සිදුවීම් සිදුවෙච්ච කාලයක්... 2006 අවුරුද්ද වගේ මට මතක විදියට. ඉතින් හැමෝගේම හිතේ තිබුන කොයි වෙලාවේ හරි මොනයම් හෝ අනතුරක් වෙයි කියන බය. ඒ දවස් වල අපි කට්ටියම ක්වාර්ටස් එකේ නැවතිලා හිටයේ. විශේෂයෙන් බස් එකේ නිතර යන එනවට ගෙදරිනුත් වැඩි කැමැත්තක් දැක්වුවේ නැති නිසා සහ ගොඩක් අය දුර බැහැර සිට සේවයට පැමිණෙන නිසා ( මට නම් ඉතින් පැයක දුර )

ඉතින් මේ කියන දවසේ අපේ කාර්යාලයේ රුස්වීම් ශාලාවේ තිබුනා පොඩි උත්සවයක් ... පළාතේ ඉන්න මැති ඇමතිවරුන් සහ ආයතන ප්‍රධානීන් වගේ උදවිය එහෙමත් ඇවිල්ලා හිටියා. උත්සවයේ වැඩ කටයුතු වලට පොඩි පොඩි උදව් පදව් කරලා එහෙම වැඩේ පටන් ගත්තට පස්සේ මම හිමීට මාරු වුනා ක්වාර්ටස් එකට. කම්මැලිකම යන්නත් එක්ක අපේ කාමරේ තිබ්බ කම්පියුටර් එකේ තිබ්බ මාරාන්තික ක්‍රීඩාවක් කරන්න පටන් ගත්තා. ඉතින් මාත් වීරයා වගේ අතට අහු වෙන හැම එකාටම වෙඩි තිය තිය... ඒ මදිවට ස්පීකර් වල සද්දෙත් වැඩි කරගෙන සම්පූර්ණයෙන්ම ගේමට ආවේශ වෙලයි හිටයේ (දන්නවනේ ඉතින් ගෙම් ගහන්න ගත්තම මෙලෝ සිහියක් නෑ නොවැ) 

ඔහොම ටික වෙලාවක් ඉන්නකොට මට කාමරේ ජනේලේ පැත්තෙන් පොඩි සද්දයක් ඇහුන නිසා මම ඒ පැත්ත බැලුවා..... බුදු අම්මෝ මෙන්න ජනේලේ අයිනෙන් කළුම කළු මිනහෙක් මගේ දිහාවට තුවක්කුව කොටයක් දික් කරගෙන ඉන්නවා. මිනිහගේ ඔළුවෙන් භාගයයි මට පේ‍න්නේ. ඉහින් කනින් දාඩිය දාන්ඩ ගත්තා.. ඒ මදිවට කකුල් දෙකත් වෙව්ලනවා... | අද නම් බඩු ෂුවර්, මූ දැන් මට අනිවා වෙඩි තියෙනවා, නැගිටලා දුවනවද? නැත්නම් ඇඳ අස්සට රින්ගනවද? එක්කෝ මූ මට වෙඩි ති‍යන්නේ නැතිවෙයි... මෙච්චර ලොකු ලොකු පොරවල් රැස්වීමේ ඉන්දැද්දි මං වගේ අහිංසකයෙක් මරලා මුන්ට මොකටද? | මට දැන් මේ ඔක්කොම හිතෙනවා... කෑ ගැහෙන්නෙත් නෑ.............

හිතට හයිය අරගෙන හූ කියාගෙන දුවන්න කියලා හදනකොටම... මෙන්න අර ත්‍රස්තවාදියා‍ පොඩි හිනාවක් එහෙම දාගෙන තුවක්කුවත් පැත්තකට කරලා මගේ දිහා හොඳට බලලා ඇහුවා .... ආ... මල්ලි බය වුනාද කියලා...

හත්දෙයියනේ මේ අපේ ඩැයිවර් අයියනේ .... තව පොඩ්ඩෙන් දිව්වා නම් එහෙම හතර විලි ලැජ්ජාවයි..... ඒ අස්සේ මෙන්න මේක මට නොන්ඩියට හිනත් වෙනවා...  ඒ මදිවට මේකා ගිහිල්ලා රසකර කර කථාව අනිත් එවුන් ටිකටත් කියනවා...


බැරිවෙලාවත් දිව්වා නම් එහෙම වසලා හමාරයි........




Thursday, September 1, 2011

බංගලි වළළු ගෙන එන්නයි.....


මේ කථාව මට අහන්න ලැබුනේ මගේ මිත්‍රයෙක්ගෙන්. ඒයා කිව්ව විදියට නම් මේක සත්‍ය සිඳුවීමක් ළු. හැබැයි ඉතින් දන්නවනේ කට්ටිය කතන්දර කියන්නේ හරියට තමන්ටම වුනා වගේනේ... එතකං හොයලා බැලුවම තමයි තෙරෙන්නේ ඇත්ත නැත්ත.

ඔන්න ඉතින් එක්තරා ගමක ඉඳලා තියෙනවා ටිකක් සංගීතයට බර ඔය නාඩගම් වලට එහෙම ගොඩක් ආශා කරන පොරක්. මෙයා ටිකක්  තිතට "මත" තියෙන පොරක් කියමුකෝ. හැබැයි ඉතින් පදමට ආවාම කථාවට නම් තිතක් තියා‍ කොමාවක්වත් තියන්නේ නෑළු....

ඉතින් දවසක් මේ ගමේ තිබිලා කියෙනවා සංගීතයක්, (සමහරවිට ජහුටා එකක් වෙන්නත් ඇති) අර කලින් කිව්ව පොරත් ඔන්න වෙනදා වගේම බෙල්ල ගාවට ගහලා ගිහින් තියෙනවා ඕක බලන්න.. අනේ ඉතින් මේක බලන් ඉන්නකොට පොරටත් හිතිලා තියෙනවා සිංදුවක් කියන්ඩ ඕනේ කියලා. එහෙම හිතපු පොර හිමීට සංවිධායකයෙක් ගාවට කිට්ටු කරලා තමන්ගේ ආශාව ගැන කියලා තියෙනවා.

මේවගේ ඉතින් කාටත් තහනමක් නෑ සිංදු කියන්න, මොකද සිංදු කියන තරමට තමයි සංවිධායකයින්ට වාසි. සිංදුවකට පොඩි ගානක් ගන්නවා ( කොටින්ම කියනවානම් සිංදු වෙන්දේසී කරනවා ) කොහොමින් කොහොම හරි මේ කියන පොරත් සිංදුවක් කියන්න චාන්ස් එකක් ඉල්ලා ගත්තා....

පොරගේ වාරය ආවාම මයික් ඉස්සරහට ගිහින් සිංදුව කියන්න පටන් ගත්තා කියමුකෝ... ඔන්න ඉතින් අහගෙන ඉන්න අයට ඇහෙනවා මෙන්න මෙහෙම ලයින් එකක්

බං.......  ගෙ....... පො......

සිංදුවක් නෑ.... ඉතින් කට්ටිය පොඩ්ඩක් ලං වෙලා එහෙම බලලා මොකද මේ සීන් එක කියලා... මොකද දන්නවද වෙලා තියෙන්නේ?

පොර සිංදුව කියන්න ගිහිල්ලා මයික් එක ගාව හිටගෙන සරමේ කොනක් එහෙම උස්සගෙන , අර නිකං පොඩි නැටුම් පාරක් එහෙම දාලා සිංදුව කියන ගමන් මයික් එක ඉස්සරහට පනිනවළු ආපහු පිටිපස්සට පනිනවළු.
ඉතින් මයික් එකට සෙට් වෙන්නේ සිංදුවේ පොඩි කෑලි ටිකක් විතරළු 

බංගලි වළළු ගෙන එන්නයි ‍පොරොන්දුව

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...