මේ බ්ලොග් එක පටන් ගන්න කොට කිව්වා වගේම මේකත් මගේ ඩයරි ලිවිල්ල වගේම වුනා. පටන් ගත්ත ගමන් උඩ දාගෙන ලියන්න ගත්තට මොකද ටික දවසක් යනකොට වැඩේ එපා වෙන ගානටත් ඇවිල්ලා තිබුනේ. ඒ මදිවට තව අළුතින් වෙන වැඩක් පටන් ගත්ත නිසා රා..කළස ගැන මටත් අමතක වෙලා තිබුනේ. ඒත් ඉතින් මෙන්න මගේ ඉ-තැපෑලට රා..කළසට අළුතින් දාපු කමෙන්ටුවක් ඇවිල්ලා.. වෙන කාගෙන්වත් නෙමේ අර ලෝ පරසිද්ධ කතන්දර මහත්තයගෙන්. අනේ ඉතින් ඒ වගේ උත්තමයෙක් මගේ මෙව්වා එකට ඇවිල්ලා කමෙන්ටුවකුත් දැම්මට පස්සේ මේ වැඩේ කොහොමද මම නවත්තන්නේ.
හා එහෙනන් අයෙත් රා..කළස ලියන්නයි තනන්නේ..
ඔන්න ඉතින් අපි ඉස්කෝලේ යන කාලේ වෙච්ච තවත් සිද්ධියක් ගැනයි මේ කියන්න හදන්නේ. අපට ඕ/එල් කරන කාලේ බුද්ධ ධර්මය ඉගැන්නුවේ අපේ හාමුදුරුවෝ.. සමහර වෙලාවට ටිකක් විතර සැර වැර කලත් හැමෝම එක්ක වගේ අපේ හාමුදුරුවෝ විහිළු තහළු කරලා සමගියෙන් සහයෝගයෙන් තමයි පාඩම් ඉගැන්නුවේ. ඒ වගේම තමයි මොකක් හරි කේස් එකකට පන්තියේ එකෙක් හරි ටොක්කක නම් හාමුදුරුවන්ගෙන් කනවා කනවාමයි.
ඔන්න ඉතින් විභාගේට ඔන්න මෙන්න කියලා අපේ පන්තියට ආපු හාමුදුරුවෝ අපිට විභාගේ ගැන සුභ පතලා එහෙම යන ගමන් මෙන්න මෙහෙම කිව්වා..
බුද්ධ ධර්මයට විශිෂ්ඨ සාමාර්ථ ගන්න අයට මගේ ගානේ "කල්කිරි" අරන් දෙනවා...
(ඒ දවස්වල අපේ කැන්ටීන් එකේ තිබුන අපි කා අතරත් ජනප්‍රිය බීමක් තමා චොක්ලට් රස කල්කිරි)
කොහොමින් කොහොම හරි විභාගෙ තිබ්බා.. කාලෙත් ගෙවුනා අපි ආපහු ඒ/එල් කරන්න ඉස්කෝලෙට ආවා. දවසක් කට්ටිය කයියක් දාගෙන ඉන්න අතරේ අපේ හාමුදුරුවෝ ඒ ලගින් යන ගමන් අපිව දැකලා..
හා කොහොමද ළමයිනේ... විස්තර , එහෙම කියලා අපිත් එක්ක කථාවට වැටුනා..
වැඩේ කියන්නේ එතන හිටපු ගොඩක් අයට බුද්ධාගමට "ඩී".. ඔය විස්තර අහ අහ ඉන්න අතරේ අපේ එකෙක්ට මතක් වුනා හාමුදුරුවෝ කල්කිරි අරන් දෙනවා කිව්වා කථාව.
ඉතින් පොර හිමීට හාමුදුරුවන්ට ඔය ගැන මතක් කරා
"හාන්දුරුවනේ කල්කිරි"
හාමුදුරුවන්ටත් වැඩේ මතක් වුනේ එතකොට..
හා හා එහෙනම් ඉතින් කිව්වා වගේම කරන්ඩත් එපැයි කියලා අතේ තියාගෙන හිටපු පොඩි පොකැට් එකකින් රුපියල් විස්සක් අ‍රගෙන අපේ එකෙක් අතට දීලා කිව්වා ..
එහෙනන් කට්ටියම බෙදාගෙන බොන්ට....... මට ඊලග පිරියඩ් එකට වෙලාවත් හරි, මම යනවා එහෙනන්...
ඇත්තට ඉතින් හාමුදුරුවෝ කල්කිරි ඇරන් දෙනවා කිව්වාට ගානක් කිව්වේ නෑ නේ..
කොහොමද හාන්දුරුවන්ගේ මොලේ?
